آن چنان که پرورشم می دهند می رویم ...

گفته بودم پدرم عادت داره هر جای خالی توی کتابها و دفترها گیر میاره یه چیزی بنویسه، روی جلد یک کتاب نوشته:

چرا زندگی غمبار و تلمبار از رنج و درد است؟ زیرا انسان در زیر چرخ سنگین جبر، و قوانین کور غرایز، در چنگال بی امان سنن، و آئین های ستمگرانه اجتماعی گرفتار است. انسان هنرپیشه ای ست که نقش بازی می کند و تمایلی به آن نقش ندارد و گاه سخت از آن نفرتش می گیرد!

      آن چنان که پرورشم میدهند می رویم.

از: ؟


نظرات 1 + ارسال نظر
ماندانا چهارشنبه 1 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 04:23 ب.ظ http://www.wildtigress.blogsky.com

سلام وبلاگ جالبی داری

مرسی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد