درختی بودم ایستاده در برابر طوفان،
کبریت بی خطر شدم،
و سیگار زنی را در آشپزخانه ی کوچکش روشن کردم،
که از درخت
تصویری میان قاب پنجره در خاطر داشت.
زن
شعله ام را فوت کرد
و حادثه با ابعاد کوچکتری تکرار شد
طوفان
و برگ هایم؛
خاطرات پیش پا افتاده ی پاییز
طوفان
و شاخه هایم؛
خاطرات شکست های غم انگیز
طوفان ...
و دیگر حتی کلاغی،
برای روزهای پیری و کوری ام نمانده است.
درختی بودم ایستاده در برابر طوفان
که یک شب از ترس
به شاخه های خودم گیر کردم و خشکم زد
و دست های بلند بادی مست
پنجره ها را
میان من و آدم ها بست.
شعر: طوفان
کتاب: کلاغمرگی
از: لیلا کردبچه
سلام
دوست داریم شما هم در نظر سنجی ما شرکت نمایید
عموم بزرگان نظرشون اینه که بدون تجربه شکست نمی شه به موفقیت نائل شد، بنابر این میشه گفت شکست یک امتیاز مثبت هست، به عبارت دیگه قفل درب موفقیت با کلید شکست هست که باز میشه به شرطی که به این آگاهی رسیده باشیم، در غیر این صورت باید مثل این مدل شاعر ها همیشه از شکست به عنوان یک خاطر تلخ و یک مانع یاد کنیم و این یعنی در جا زدن یا حتی به عقب برگشتن
سلام ملیکم، توی یکی از پیج هایی که لایک زده بودید نوشته بود: قضاوت کردن کار ما نیست، کار شما هم نیست، شما حق ندارید در باره اش قضاوت کنید یا از او دفاع کنید چون که در ذهن و قلبش نیستید! ....................................................................................... و اما من به عنوان مخالف این نقل قول خطرناک، سه تا کامنت اونجا درج کردم و منتظرم تا کتاب خوان های پیج کتابخوانی، پاسخی برای مخالفت من داشته باشند، اون سه تا کامنتو اینجا نیز درج می کنم
سلام و عرض ادب، به نظر من یکی از بهترین کمک هایی که میشه در حق خود یا دیگران کرد قضاوت کردنه، در این صورت دو حالت پیش میاد، حالت اول اینه که قضاوت ما در مورد اوشون درسته که در نتیجه اون فرد میتونه به ضعف یا ضعف هاش پی ببره و خودشو اصلاح کنه یا اینکه به نقاط قوتش بیشتر اطمینان پیدا بکنه ...................................... حالت دوم هم اینه که قضاوت ما در باره اوشون غلطه و در این صورت نیز ما متوجه خواهیم شد باید دفعه بعد با دقت بیشتری در مورد دیگران قضاوت کنیم و این هم در حالیه که قضاوت اشتباه هیچ ضرری برای دیگران نداره
انسان یک موجود اجتماعیه و دارای ضعف ها و توانایی های بیشمار، این وظیفه افراد اجتماع هست که در صورت امکان به دیگران در برطرف کردن ضعف هاشون کمک بکنند
متاسفانه این باور غلط در مورد قضاوت نکردن دیگران به این دلیل که ما در ذهن اونا نیستیم مجوز بسیار خطرناکیه در جهت مشروع کردن هر فکر و عمل خلاف و خطایی
خب، تا حالا یه نفر به قلابم گیر کرده و این کامنتو درج نموده: @bdaneshmandnia یکی باید قضاوت کنه که توانایی قضاوت درست رو داشته باشه بعدشم فقط جلوی روی اون فرد بدون اینکه کسی اونجا باشه بهش خطاش رو بکیم بعضی وقتا ادم سالها باکسی زندکی میکنه وواقعا درستم نمیتونی قضاوتش کنی متاسفانه کارمردم نظر دادنه بدون اینکه جیززیادی از کسی بدونن فقظ خدا میدونه تو دل یه ادم جی میکذره من اکه میخاستم قضاوت کنم خب قاضی میشدم قضاوت کردن کار هرکسی نیست
اینم از پاسخ های بنده: درود بر شما، والا همون قاضی ها هم اسیر قوانین همیشه ناقص انسانی هستند، عموما وقتی کسی در مقابل قاضی می ایسته، تا میاد حرف بزنه، قاضی صحبتشو قطع می کنه و میگه هزار حرف حقیقت هم که بزنی هیچ فایده ای نداره و به جای حرف زدن باید فقط سند قانون پسند به قاضی ارائه بدی، ... بنابر این اگر طرف بی گناه باشه ولی سندی برای اثبات بیگناهیش وجود نداشته باشه، قاضی به واسطه حرف های حقیقتی که تمایل به شنیدنش نداره، بی رحمانه و از روی بی عدالتی محض اون طرف رو محکوم می کنه، نتیجه اینکه قاضی شدن به شیوه عرف دردی رو دوا نمی کنه، چه بسا هستند کسانی که قاضی نیستند ولی بهتر از هر قاضی می تونند قضاوت کنند
دیگه اینکه منم بر این باورم که قضاوت سخت ترین کار دنیا هست ولی سخت بودنش دلیل نمیشه آدما سعی نکنند هر روز بیشتر از قبل توانایی قضاوت کردنشونو بالا ببرند، اتفاقا چون کار سختی هست، انسان باید وقت، توجه و دقت بیشتری واسش صرف کنه تا بتونه توانایی قضاوت کردن صحیحشو بالا ببره، سفارش به قضاوت نکردن دیگران یعنی سفارش به ابقا و تمدید ضعف ها، یعنی سفارش به رشد نکردن و در مسیر تکامل نیفتادن
شما می فرمایید کار مردم نظر دادنه بدون اینکه چیز زیادی از کسی بدونن، بنده نظرم اینه که به جای پاک کردن صورت مسئله که نه تنها دردی رو دوا نمی کنه، بلکه باعث افزایش مشکلات نیز میشه، بهتره که ما شرایط قضاوت کردن صحیح رو یاد بگیریم و بهش عمل بکنیم، در غیر این صورت همانطور که تا حالا مشکلات اجتماعی هر روز بیشتر از قبل میشه، از این به بعد نیز این روند ادامه پیدا می کنه و به جای پیشرفت، پسرفت حاکم میشه
انسان هایی که به صحیح بودن افکار و اعمالشون مطمئن هستند، به هیچ عنوان از قضاوت درست یا غلط دیگران هراسی ندارند و قضاوت دیگران هیچ تاثیر منفی در نحوه تفکر و رفتارهاشون نداره
ایشون در کامنت بعدی فرمودند: اصلا حرف من جیز دیکه ای شما اخر حرف من رو جسبیدید من میکم بیشتر وقتا نباید قضاوت کردجون ادما اکاة به ذهن و درون یه ادم دیکه نیستن فقط خدا میدونه همین
پاسخ بنده:
این عبارت: " بیشتر وقتا " نظر محترمتونو به نظر بنده که می گم قضاوت سخت ترین کار دنیا هست خیلی نزدیک کرد، یعنی هر دو داریم می گیم خیلی باید در قضاوت کردن احتیاط کرد، در صورتی که نقل قول این پست و موارد مشابه دارند خیلی محکم سفارش می کنند که آقا هیچکس حق قضاوت کردن نداره ............................................. مثلا ما یک نفر رو به واسطه تکرار بعضی اعمالش یا راه های دیگه یه جورایی شناختیم، بعد یه روز اوشون میاد تا پدر مادر ما یا خواهر برادر ما یا همسر ما یا فرزند ما یا دوست ما رو مورد فریب، تجاوز یا هر تهدید دیگری قرار میده، حالا اگه بخواهیم به این نقل قول عمل کنیم باید به خودمون بگیم خب ما که از نیت اون کلاه بردار، قاتل یا متجاوز خبر نداریم، پ شاید یه دلیل خوبی برای کلاه برداری، قتل یا تجاوزاتش داشته باشه و بنابر این نباید راجبش هیچ قضاوتی انجام و باید بذاریم هر کاری دوست داره انجام بده .... ولی خب پر مشخصه که چنین طرز تفکری عقلانی و منطقی به نظر نمیرسه
قضاوت نکردن باعث میشه هر گرگی به راحتی به درون پوست میش بره و تمایلات اهریمنی خودشو بدون دردسر به اجرا در بیاره، در صورتی که شاید این وظیفه تک تک ماها باشه که حتی قاضیان یا متولیان هر فکر و عمل ناشایستی رو، بعد از اینکه متوجه شدیم تصمیم ندارند به افکار و اعمال شیطانیشون پایان بدند، رسوا و دیگران رو هم به آگاهی برسونیم
فوق فوقش اینه که ما یک قضاوت اشتباه راجب دیگری انجام میدیم که این مسئله خودش خیلی خوبه چون باعث میشه ما یک درس یا تجربه جدید یاد بگیریم و دفعه بعد قضاوت ماهرانه، صحیح تر و تخصصی تری رو به انجام برسونیم، در هر صورت همانطور که اشاره کردم، بعید می دونم قضاوت های اشتباه ما باعث ضرر رسیدن به کسی بشه، اگه شما عقیده دارید ضرر داره، ممنون میشم مثال یا موردی رو بیان بفرمایید
بازم باید بگم بحث بحث ثابت کردن چیزی به دیگران نیست، فقط داریم تبادل نظر می کنیم
من وظیفه ندارم به زور دیگران و قضاوت کنم و باعث پیشرفتشون بشم, اگه از من نظر خواست من با عقل و منطق خودم قضاوتش می کنم که یا قبول می کنه یا نمی کنه و در نهایت خودش تصمیم میگیره.
در مورد اون گرگ هایی هم که گفتید من قطعا اعمالشون رو به اطلاع دیگران می رسونم بدون اینکه نظری در موردش بدم و باز در نهایت این تصمیم خود اون شخصه که چه واکنشی در برابر اون اعمال انجام بده.
و در آخر اینکه اکثر ادمها هدفشون از قضاوت دیگران پیدا کردن عیب و ایراد دیگرانه منتها نه برای کمک کردن به اونها, بلکه واسه توجیه کردن کم و کاستی های خودشون. عیب های دیگران و پیدا می کنن و تحلیل می کنن واسه اینکه نسبت به عیب های خودشون کمتر عذاب وجدان داشته باشن.
نکته اینجاست که هر عملی هرچقدر هم که ناشایست تحت تاثیر هزار و یک عامل دیگه س و فقط بخشی از اون تحت اختیار مستقیم اون شخصه. برای پیشرفت, بیشتر از اینکه ذره بین بگیریم دستمون و دیگران و قضاوت کنیم, بهتره اون عوامل موثر و کشف کنیم و سعی در تغییر اونا داشته باشیم.
موضوع زور که کلا باطله، حتی، حتی و حتی یک خدای زورگو، یک خدای شکست خوردست چه برسه به انسان های زورگویی که سر تا پاشونو ضعف و ناتوانی گرفته ................................................................................ بعد شما فرمودید با در نظر گرفتن یک سری شرایط مجاز به قضاوت کردن هستیم که بنده هم همین نظر رو دارم ................................................................................ دیگه اینکه گفتید بدون اینکه نظری راجب کسی بدهید، فقط عمل اونا رو به دیگری اطلاع میدید، ... به نظر من انسان یک موجود اجتماعیه و از اونجایی که به تنهایی دارای ضعف های بیشمار روحی و جسمی هست، بدون کمک گرفتن از نظرات دیگران قادر به رشد و تکامل نخواهد بود، ساده ترین مثالی که می تونم بزنم اینه که فرض کنید شما موقع نشستن متوجه نشدید که روی یک آدامس نشسته اید و با توجه به اینکه انسان در پشت سرش چشمی ندارد، اگر کمک دیگران وجود نداشته باشه، شما متوجه این مشکل نخواهید شد، این مثالو میشه در رابطه با مشکلات ذهنی و روحی هم تعمیم داد ........................................................................... این درسته که اکثر آدما هدفشون از قضاوت ، پیدا کردن عیب دیگرانه، ولی علت چیه؟ چون دیگران مثل شما تمایلی ندارند در رفع این عیب به اون آدم ها کمکی بکنند و بنابر این آدما در حالت دیفالت، ناخودآگاه و وضعیت حیوانی خود گیر می کنند و نمی تونند به درجه خودآگاهی و انسانی برسند ....................................................................... با پاک کردن صورت مسئله مشکلی حل نمی شه و پاسخی بدست نمیاد، نتیجه اینکه به نظر می رسه بهترین راه اینه که انسان ها قضاوت کردن صحیح رو با کمک دیگران یاد بگیرند ........................................................................... اگر آدما تصمیم بگیرند راجب دیگران نظر ندند، سفره همه بحث ها و گفتگوها جمع میشه و بعید می دونم حذف بحث ها و گفتگوها منفعتی برای انسان ها داشته باشه ....................................................................... در رابطه با مورد آخر که گفتید هر عملی تحت تاثیر هزار و یک عامل دیگه هست و شخص اختیار زیادی از خودش نداره باید بگم کاملا مخالف هستم و این توانایی رو در خودم می بینم که بتونم این موضوع رو ثابت بکنم، کافیه شما هر نوع مثال ذهنی یا واقعی رو در این باب مطرح بفرمایید تا بلافاصله من ثابت کنم عوامل دیگه نمی تونند مانع اختیار و تصمیم صحیح ما بشند
الان یه نقل قول جالب به چشمم خورد:
هر حرفی تقاص خود را پس میدهد٬ هر سکوتی نیزهمچنین. سارتر
حتی کسیکه از مادرش فلج بدنیا میاید،اگر قهرمان ورزش نشود
خودش مسئول و مقصر است.« ژان پل سارتر»