آن چنان که پرورشم می دهند می رویم ...

گفته بودم پدرم عادت داره هر جای خالی توی کتابها و دفترها گیر میاره یه چیزی بنویسه، روی جلد یک کتاب نوشته:

چرا زندگی غمبار و تلمبار از رنج و درد است؟ زیرا انسان در زیر چرخ سنگین جبر، و قوانین کور غرایز، در چنگال بی امان سنن، و آئین های ستمگرانه اجتماعی گرفتار است. انسان هنرپیشه ای ست که نقش بازی می کند و تمایلی به آن نقش ندارد و گاه سخت از آن نفرتش می گیرد!

      آن چنان که پرورشم میدهند می رویم.

از: ؟