یاوران مَسِم مِن مَسِ مخمور بادهِ ی اَلَسِم
لُطفِ دوس آمان محکم گِر دَسِم
فرماوَه ساقی باوَر مینای مِی
سرشار کَه ساغر بِدَه پَیاپِی
پَیاپِی پِر کَ پَیاپِی نوشام
تا که دیدِی دِل هِجرَ دوس نوشام
شُعلِه ی ناری عشق پَر چی ژَ پوسِم
خالی ژَ خودی مملو ژَ دوسِم
ای دِل تا کَسی چو خُم نای وَ جوش
حلقه ی بندَگی عِشق نَکِی و گوش
محرم نِموه او هَرگِز و اسرار
نَخل اُمیدش دوسی نارِد بار
یاوران مستم من مست مخمور باده ی الستم
لطف دوست آمد محکم گرفت دستم
فرماید ساقی بنوش از مینای من
سرشار کن ساقی بده پیاپی
پیاپی پر کن پیاپی نوشم
تا که دیده ی دل هجر دوست نوشد
شعله آتش عشق بیرون زد از پوستم
خالی از خودم مملو از دوستم
ای دل تا کسی چون خم ناید به جوش
حلقه بندگی عشق نکند به گوش
محرم نشود او هرگز به اسرار
نخل اُمیدش دوستی نیارد بار
این هم یکی از اون آهنگهاست!!!!
داناــــــــود کنیــــــــــــــــــد
منبع: بوستان موسیقی
سلام شعر یاوران مسم را سرچ کردم به وبلاگت رسیدم خیلی جالب و شیرین مینویسی خوشحال می شوم به من هم سر بزنی و اگه تو فیس بوک هستی در ضمینه اشعار عرفانی و مخصوصاْ کردی بیشتر در ارتباط باشیم
موفق باشی