وقتی هیچ دلیل قانع کننده ای نه برای اثبات وجود خداوند و نه برای انکارش فعلا نمی شناسم و شک مثل آونگی دائم مرا به سوی ایمان و کفرمی برد و می آورد٬ پیداست که حرف زدن درباره ی موضوعی مثل «مکالمات خداوند و موسی» تا چه حد برایم ناخوشایند و کسالت بار است.
صفحه ی ۲۰
میلیون ها انسان بدون اینکه این سوال برای عمر شصت هفتاد ساله شون می چینند و من همیشه تعجب می کنم که چه طور کسی می تونه بدون اینکه پاسخ قاطع و قانع کننده ای برای این سوال پیدا کرده باشه٬ کار کنه٬ راه بره٬ ازدواج کنه٬ غذا بخوره٬ خرید کنه٬ حرف بزنه و حتی نفس بکشه. چه برسه به برنامه ی دراز مدت. اگه نیست چرا ما هستیم؟
صفحه ی ۲۴
مرد اعدامی انگار که تنگی طناب دار را بیخ گلوش حس کرده باشد٬ با تمام وجود نعره می کشد. من از ترس از او فاصله می گیرم. من از چه می ترسم؟
صفحه ی ۲۹
کاش ذره ای از یقین سایه در من بود. حتی دربان این ساختمان٬ سپور محله٬ میوه فروش سر خیابان٬ پدر میلیونر سایه و هزاران آدم عادی دیگر چنان با یقین زندگی می کنند که من همیشه به یقین آنها حسرت می خورم. یقین آن ها از کجا آمده است؟ از جهل؟ اگر ندانستن و فکر نکردن به ماهیت آفرینش چنین یقینی می آورد من به سهم خودم به هر چه دانستن این چنینی است لعنت می فرستم.
صفحه ی ۳۶
ای پسر عمران! هرگاه بنده ای مرا بخواند٬ آن چنان به سخن او گوش می سپرم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
صفحه ی ۵۲
موافق نیستم. باران خبر دانایی انسان رو آشفته می کنه و وقتی آگاهی کسی آشفته شد خود او هم درمانده می شه. دانایی پریشان از جهل بدتره چون به هر حال در ندانستن آرامشی هست که در دانستن نیست. مثلا شما اگه بدونید دچار نوعی بیماری هستید که تا چند ماه دیگه می میرید٬ چه احساسی خواهید داشت؟ کسانی احتمالا حتی مایلند پولی پرداخت کنند تا چیزهایی رو ندونند.
***
من ترجیح می دم به جای روزنامه خوندن یا تماشای تلویزیون٬ موزیک گوش کنم یا غزلی از حافظ بخونم.
صفحه ی ۶۶
متاسفم. من واقعا از این که ملحد ها نمی تونند خداوند رو تجربه کنند متاسفم. در تجربه ی خداوند٬ بر خلاف تجربه ی طبیعت که قانون هاش بعد از آزمایش به دست می آد٬ هرچه ایمان ت به اون قانون نیرومندتر باشه احتمال موفقیت آزمون ها بیش تره. یعنی هر اندازه که به خداوند باور داشته باشی خداوند همون اندازه برای تو وجود داره. هر چه بیش تر به او ایمان بیاری٬ وجود و حضور او برای تو بیش تر می شه.
صفحه ی۷۲
گرچه هستی خداوند ربطی به ایمان ما نداره اما احساس این هستی کاملا به میزان ایمان ما مربوطه.
صفحه ی ۷۳
خداوند به موسی گفت از دو موقعیت خنده م می گیره: وقتی من یخوام کاری انجام بشه و تلاش بیهوده ی دیگران رو می بینم تا جلو انجام اون کار رو بگیرند و وقتی من نخوام کاری انجام بشه و جماعتی رو می بینم که برای انجام اون به آب و آتش می زنند.
صفحه ی ۹۹
کتاب: روی ماه خداوند را ببوس/ نویسنده: مصطفی مستور
سلام دوست جونم
خوبی؟
آره منم خوبم
وبلاگ قشنگی داری
منم یه وبلاگ دارم خوشحال میشم بیای و نظرت رو بگی
منتظرم
وبلاگ خوبی داری ذخیره کردم بعدا بخونم به منم سر بزن!
همیشه هستند کسانی که نمی خواهند پرواز تو را ببینند تو به پرواز فکر کن نه به آنها
ســــخن مانند دامن دخــتران است , هر چه کوتاه تر باشد به هدف نزدیک تر است (امیر جوان)
چه دعایی کنمت بهتر از آن ، که خدا پنجره ای رو به اطاقت باشد
وبساز ابزار وب نویسان جوان
جدیدترین کذهای موزیک
خوش بحالت! امسال تابستون حسابی استفاده کردی :) من که خیلی تنبلی کردم! ;-(
هی با خودم گفتم چقدر جمله هاش اشناست،من که کتاب «بادبادک من رسید به آسمون! رسید به خدا!»رو نخونده ام پس چرا فکر می کنم دفعه اول نیست که می خونم اینا رو!؟؟تا اینکه رسیدم به خط آخر :)
*یکی از قشنگ ترین کتابایی بود که امسال خوندم.
سلام ...
" تو که دستت به نوشتن آشناست
دلت از جنس دل خسته ی ماست
دل دریا نوشتی - همه دنیا رو نوشتی ...
دل مارو بنویس ..."
موفق و سلامت باشید
ابی را عشق است عشقی!!!