زندگی یعنی همین

برادرم! اصلا غمگین و ناامید نیستم. هرجا که باشی زندگی، زندگی است، زندگی درون ماست نه بیرون ما. آن جا تنها نخواهم بود. انسان بودن میان دیگر آدمیان و انسان ماندن، نومید نشدن و سقوط نکردن در مصیبت هایی که ممکن است سرت بیاید، زندگی یعنی همین، کار زندگی همین است. من این را در ک کرده ام. 

این نامه ی داستایفسکی به برادرش میخائیل، در 22 دسامبر 1849 است، روزی که قرار بود داستایفسکی اعدام شود ولی پیش از اجرای حکم، فرمان عفو تزار می رسد و حکم او به چهار سال زندان و سربازی تخفیف پیدا می کند. رونوشتی از نامه موجود است که همسرش پاک نویس کرده و در بایگانی ِ مرکزی روسیه نگه داری می شود.

مراقب باش فراموشم نکنند

فئودور داستایفسکی

ترجمه: محمد میرزاخانی

مجله داستان همشهری/ شماره بیست و هفتم، شهریور 1392

صفحه ی 41